Σε συνέχεια της ενότητας με τίτλο «Παρακίνηση μέσω θετικής επικοινωνίας», που αναφέραμε τις λέξεις-δυναμίτες, συνειδητοποίησα ότι χρησιμοποιώ τις λέξεις ΔΕΝ και ΜΗΝ σχεδόν συνεχώς!!! Συνειδητά και με πολλή προσπάθεια, άρχισα να τις αντικαθιστώ με θετικότερες φράσεις και είδα ότι είχε κατευθείαν επίδραση σε συνεργάτες μου! Κατέβηκαν οι τόνοι, βελτιώθηκε το κλίμα και η ομαδικότητα μας.

Μετά την ενότητα “Ηγεσία Δύσκολων Ατόμων” και “Δημιουργία περιβάλλοντος για Αλλαγές”, έχοντας υπόψη την τεχνική της σφιγμένης γροθιάς, κάθισα και μίλησα σε ένα δύσκολο συνεργάτη μου. Ήξερε τη δουλειά, χωρίς όμως να έχει εξοικείωση στους ρυθμούς της επιχείρησης μας, ήταν σαν ακατέργαστο διαμάντι. Του μίλησα για τα θετικά λαμπρά σημεία του, καθ’ υπόδειξη της τεχνικής. Μετά, σκεπτόμενος την τεχνική της σφικτής γροθιάς, απέφυγα να έρθω σε σύγκρουση μαζί του. Του μίλησα για τα προβλήματα που υπάρχουν μαζί του, ζητώντας του να βρούμε κοινές λύσεις. Αμέσως φάνηκε η διαφορά. Οι άλλοι δεν το πιστεύανε. Η απόδοση του βελτιώθηκε σχεδόν 100%. Επιπλέον κέρδισα την εμπιστοσύνη και την αφοσίωση του, με άμεσο όφελος στην ομαδικότητα μας.

Το σημαντικότερο που αποκόμισα από την παρακολούθηση του προγράμματος είναι ότι άρχισα να είμαι ήρεμος όταν έβλεπα τους άλλους να μιλάνε άσχημα. Πλέον τους αφήνω να μιλήσουν, να βγάλουν αυτά που θέλουν. Τους ακούω, μπαίνω μέσα στο πρόβλημα και ψάχνω να βρω κοινές λύσεις. Τους ρωτώ “πες μου τι θέλεις να κάνουμε”. Έχω κάνει κτήμα μου την έννοια της σφιγμένης γροθιάς από την ηγεσία δύσκολων ατόμων.